روش نیتروژن دهی جز روشهای ترموشیمیایی سطحی است که با تغییر جزئی در ترکیب شیمیایی سطح امکان دستیابی به خواص مطلوب امکان پذیر خواهد بود. لذا در فرایند نیتروژن دهی، مقدار مشخص نیتروژن در درون قطعه نفوذ یافته و ترکیبات نیتریدی مقاوم بوجود می آید که موجب بهبود خواص نهایی قطعه خواهد شد.
خبر: چهاردهمین کنگره ملی خوردگی توسط انجمن خوردگی ایران و با همکاری دانشگاه تهران، 24 تا 26 اردیبهشت ماه 1392در دانشکده فنی دانشگاه تهران برگزار می گردد.
خبر: چهاردهمین سیمنار مهندسی سطح توسط انجمن علوم و تکنولوژی سطح، 30 و 31 اردیبهشت ماه 1392 در دانشگاه صنعتی اصفهان برگزار می گردد.
اصولا در لایه نشانی دو روش کلی رسوب گذاری فیزیکی از فاز بخار و هدف از این مقاله مروری بر مکانیزم عملکرد و اصول کلی فرایند روش رسوب گذاری شیمیایی از فاز بخار (CVD) است. همچنین در این مقاله مزایا و معایب این روش نسبت به سایر روش ها آورده است. روش رسوب گذاری شیمیایی از فاز بخار خود شامل انواع روش هایی است که با توجه ظرافت ها و پیچیدگی های روش قابل انتخاب است.
بشر همواره بلندپرواز بوده است. همیشه رؤیاهای بزرگی در سرها بوده‌اند که باید بیرون می‌آمدند و عینیت می‌یافتند. اما طی این مسیر ــ یعنی بیرون کشیدن رؤیاهای دور و دراز از ذهن‌ها ــ با دشواری‌های بسیار همراه است. گرچه بسیاری از این رؤیاهای پیشینیان در زمان‌های بعد و به‌ویژه زمان ما به حقیقت پیوستند، اما بسیاری از صاحبان آرزو بسیار بسیار پیش از این چشم از جهان فرو بستند. برای تحقق این آرزوها باید مسیری بلند در زمان به‌تدریج پیموده می‌شد. کشف آتش، کشف مواد مقاوم مثل آهن (که اول‌بار از شهاب‌سنگ‌هایی که از فضا به زمین برخورد کرده بودند استخراج شد)، کشف چرخ، برق، موتور بخار و... باید روی می‌داد تا مثلاً اختراع اتومبیل و هواپیما واقعیت یابد.
خبر: پژوهشگران دانشگاه صنعتی امیرکبیر موفق شدند خواص چسبندگی و خوردگی پوششهای نانو هیدروکسی آپاتیت را به وسیله اصلاح زیرلایه، به روش برسکاری (wire brushin g بهبود بخشند. این طرح می‌تواند به صورت مستقیم و غیر مستقیم در صنایع مهندسی پزشکی و بیومواد مورد استفاده قرار بگیرد.
اغلب مواد و محصولات مورد استفاده ی ما نیاز به پوشش دارند؛ چون نباید
در طی مراحل تولید، بسته بندی، ورود به بازار و مهم‌تر از همه در موقع
مصرف، خواص و ویژگی‌های خود را از دست بدهند. پوشش عبارت است از یک "لایه"
با ضخامتی کمتر از ماده ی پایه. پوشش ها دارای کاربردهای متنوعی از صنایع
اتومبیل گرفته تا صنایع لوزام خانگی هستند. این پوشش ها سطوحی را که در
معرض آسیب های محیطی مانند باران، برف، نمک ها، رسوب های اسیدی، اشعه
ماوراء بنفش، نور آفتاب و رطوبت می باشند را محافظت می نماید. از طرفی پوشش
ها قابلیت خش برداشتن، تکه تکه شدن و یا آسیب دیدگی در زمان استفاده، ساخت
و حمل و نقل را دارند. با یافتن راه هایی می توان از آسیب دیدن روکش ها
جلوگیری کرد. فناوری نانو ایجاد نانو پوشش ها را پیشنهاد می کند.
به مجموعه ای از فرآیند های پوشش دهی گویند که در آنه ماده پوشان توسط گرمای یک منبع حرارتی به صورت ذوب یا خمیری در آمده و سپس توسط یک گاز با فشار زیاد به شکل قطرات ریز بر روی زمینه قرار می گیرد در این فرآیندها در واقع گرمای موجود برای ذوب کردن ماده پوشان صرف گرم نمودن گاز نیز می شود که با گرم شدن آن فشار گاز نیز افزایش می یابد و با سرعت زیادی ماده پوشان را به صورت اتمیزه بر روی قطعه می نشاند
تمام فرآیند های اسپری حرارتی دارا اجزائی از جمله منبع تغذیه ماده پوشان –مخازن گاز –تفنگ اسپری و سیستم کنترل می باشد
جهت بالا بردن خواص قطعه از جمله مقاومت در برابر سایش و نیز مقاومت در برابر خوردگی، یکی از روشهای مرسوم و اقتصادی، اعمال پوشش های سخت است. در یک نگاه کلان، روش های ایجاد لایه نازک (از فاز بخار) را به دو دسته کلی رسوب گذاری شیمیایی از فاز بخار (CVD) و رسوبگذاری فیزیکی از فاز بخار (PVD) تقسیم بندی می کنند که هر کدام شامل چندین روش مختلف می باشد. در بین روش های بی شماری که در دنیا وجود دارد، بر حسب نوع قطعه و ویژگی مورد انتظار، روش مناسب بایستی انتخاب شود.
لذا در این مقاله صرفا با کلیات و مکانیزم ها و بیان انواع روش رسوبگذاری فیزیکی از فاز بخار برای ایجاد پوشش های نانوساختار آشنا خواهید شد. همچنین در شماره های آتی با ایجاد پوشش های نانوساختار به روش رسوب گذاری شیمیایی از فاز بخار آورده خواهد شد.
